Bakıp dıştan kalıbına
Herkesi adam sanma
Evet;
Kılık kıyafet tamam
Göt göbek ense
Traşı da yerinde
Bakınca adam(!)


Fakat nedense
İki lâf etmeyince
Çözülmüyor kimliği,
Duyulunca sesi
Dökülüyor maskesi,
Dilindeki lâf
Sana bana gaf;
O görünüşü kelli felli
Yüzüne bakıp
Adam sandığın adam
İçi belirsiz, dışı belli
Şeytan mı, melek mi
Kavun mu, kelek mi
’Ben insan değilim
Öküzün tekiyim
Alabildiğine bencil
Kendimi düşünürüm
Elden bana ne?!’ diyor.


Bu kişi demek ki
Çok şık giyinir
Mal gibi de yer
İnsanlıktan anlamayan
Ancak ona insan der?!


Onun için atalar
’Hayvanın alası dışında
İnsanın alası içinde!’
Demişler veciz biçimde!


İnsanoğlu türlü türlü
’Adam sandık eşeği
Kaba yazdık döşeği’
Nerede hırsız var
Hepsi malı götürdü(!)
Mebus oldu başımıza
Mallığından ötürü(?)
Ortak oldu aşımıza!


Ne derseniz deyin
Asıl mesele beyin;
Dolu mu boş mu
Ayık mı sarhoş mu
Riyakar, yalaka, hain
İşbirlikçi liboş mu?!
...
Kıkdokuz, elli; baştan
Adam olmadığı belli;
İnsan değil mal,
Eksiği tabanda nal(!)
Dış görünüşü çekecek
Yanına var, tepecek!


Şaban AKTAŞ
22.01.2016