Kapatıp gözlerimi seyre dalıyorum
Gündüzü beklemekte gece ne güzel
Sessiz çığlıklarını duyar gibiyim gökteki
Yıldızların ve ay’ın karanlığın orta yerinde
Bir ben varım birde ay ve yıldızlar ne güzel

Göz kırpıyor adeta el ediyor içlerinden birisi
Hoşçakal dediğini duyar gibiyim sanki
Sanki bir vedanın habercisiymiş gibi
Ne garip kayıp gidiyor birden sessizce
Hoşçakal diyerek uzaklaşıyor gözden
Giderken bile ışık saçıyor ne güzel

Ve yavaş yavaş aydınlanıyor yer yüzü
Sessizlik kuş cıvıltılarına bırakıyor yerini
O eşsiz gecenin geride kalıyor tüm ıssızlığı
Ve... ve ardından merhaba diyor güneş
Yüzümü ısıtan sıcaklığı ile ne güzel

Papatya ve gelincik çiçekleride heyecanla
Birlikte merhaba diyorlar güneşe merhaba
Türlü türlü çiçekler arasından yükselen 
Rengarenk bir kelebek ne de güzel uçuyor
Kusursuz yaratılmış zarif kanadı ile kırlara doğru
O beni görüyor bende onu ne güzel

Bünyamin Batmaz