I (kaos)
Efkarıma yağan kar, sözlerimi buz keser
Ayaz destanlarıyla büyümüş olsam bile
Karanlık canibinden bir acı rüzgar eser
Hitabet çabalarım, kilitlenmiş nafile

Çilenin boranıdır,zihnimdeki kaoslar
Kuyruksuz yirmi tilki ,kıvranır nöronlarda
Ümit denemelerim,bir meşum kine toslar
Kaybettiğim şevkimi ararım peronlarda

Bu muvakkat ayazda donarken papatyalar
Bir kristal hüznüyle yaprakları dökülür
Soğuğun kıvrımları, beyin derimi yalar
Fikir kerpeteniyle ızdırabım sökülür

II (sükun)
Fikrimde tam tam eder ,dağdağası ağyarın
Kaygıyı emen sine, dost tesellisine küsmüş
Terennümü müjdeli , gamze çakan baharın
Hatrına susmak altın, baş eğmemekse gümüş

III (Ümit)
Şenliğinle matemler sürüklenir idama
Hazan yemiş ağaçlar göz kırparlar yeşile
Hülyalar diz çöktürür perde ardından gama
Efkara dem aldırır , beyinden akan çile

Haset içen ejderler , listeleri boyasın
İsmin altın harflerle en üste işlenmeli
Zafer resimlerine çalınan ak boyasın
Vuslat heyecanından avurtlar dişlenmeli

Gel artık...