Her gün kara bir haber, her gün başka bir yara.
Yüreğimiz tetikte, başımız düşmüş dara.
Duydukça sorar olduk, kime geliyor sıra.
Bizler barış dilerken, sen ağlarsın ey Vatan!

Al bayrağın hüznüyle, ateş düşmüş semaya.
Kan üstüne kan koyan, eller bakar nemaya.
Şiirler boyun bükmüş, kara dedik temaya.
Tuz bastıkça acıya, sen dağlarsın ey Vatan!

Başımızda büyükler, varsın yalan söylesin!
Kimse duymuyor bizi, şair yazıp neylesin.
Şehit analarına, Rabbim yardım eylesin.
Düşenin çenesini, sen bağlarsın ey Vatan!

Hain ıslah olmuyor, dur deyince durmuyor...
Halkımız kan uykuda, hesabını sormuyor.
Matem var kışlalarda, artık davul vurmuyor.
Hele ayağa kalksın, sen çağlarsın ey Vatan!

Avrupa birlik için, bizi tutmuş testine.
Selam durmak kabahat, Ata’mızın büstüne.
Meleklerin kokusu, düşmüş şehit üstüne.
Paslanan yürekleri sen yağlarsın ey Vatan!

Feda olsun canımız, dinsin artık yaşımız.
Kan kızıla boyandı, toprağımız taşımız.
Mevlam korusun bizi, eğilmesin başımız.
İlahi adaleti, sen sağlarsın ey Vatan!

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
14 Ocak 2016 Saat 20.00

Batıkent/Ankara