Denizsiz ve ormansız topraklardan çek beni
Bir cihanlık gününden ve elini İstanbul
Al Haliç’in döşüne ekin gibi ek beni
Altın boynuz önünden ver elini İstanbul

Tenimde hissetsinler kokunu sevgililer
Silinmesin izin hiç, gönül bir seni diler
Şairler donuk kalır, dilleri lal gibiler
Gün batışı yönünden ver elini İstanbul

Ben buralarda susuz kalıpta kavrulmuşum
Sal üstüme deryanı, sevdanla yoğrulmuşum
Yeline hasret, tayfun koparıp savrulmuşum
En meltemsi yanından ver elini İstanbul

Kurak topraklarda ah bir yetimim bul beni
Çamlıca’da yel gibi ak bağrına al beni
Galata’ya çıkarda yele doğru sal beni
Azda hazlı anından ver elini İstanbul

Bağrında nakış nakış ayrı bir tattır lale
Yarimsin, yüzü aydın, gözleri hale hale
Eskilerden Topkapı, azıcık Kapıkule
Biraz Eminönü’nden ver elini İstanbul

İstanbul İstanbul ah veliler yurdu şehir
Varlığı gönle şifa, sevdası ayrı zehir
Bir içim su Sarıyer, şenlenmekse Cihangir
Masmavi gerdanından ver elini İstanbul

-----------Dursun Ali SAĞLAM-----