1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1079
Okunma
eskimiş elbiselerim kirlenmiş
sefil perişan hallerdeyim
ev bark desen yandı kül oldu
feryadı mı duyda gel aşkım
saçım sakalım karıştı bir birine
gitmiyor titrek ellerim hiç bir işime
gözlerimden aktığının farkındamısın
figanı mı duyda gel aşkım
köşe başlarını barınak yaptım
dökük duvarlara resmini çizdim
unutayım diyerek mazimizi içtim
isyanı mı duyda gel aşkım
sensiz öksüz çocuk gibiyim
aklım başımda değil deliyim
ellerin gözünde serseriyim
sevildiğini bil de gel aşkım
yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz