-Huzurun Adı Sevgi-
...
Koyu lacivert gecenin
o sessiz ve sinsi
dokunuşuna inat açık mavi
bakan ruhumun ufuklarda
aradığı sonsuzluğun adı
neydi bende bilmiyordum.

Yatağımda sol yanıma
uzanıp iki elimin avuç içlerini
birleştirerek başımın altında
yastığıma kıyas edercesine
beslemem,
perdesi aralanık camımdan da
sokak lambası aydınlığındaki
yüzüme sarımsı rengini
esirgemeden yansıtan ayın
O dingin hali benimde haleti
ruhiyemin huzurla dolmasına
sebep oluşu,uyumakla uyumamak
arasında kalsamda hayalimin
gerçekliliğini ićime sindiren veyahut
gördüğüm rüyada olsa kabusundan
koruyan bir kalkan gibi bulutların
üzerinde uyuma hissi veriyordu
annemin benim ićin sevgiyle diktiği
pamuk yorganının altında.
Bilmem anlatabildimmi bu uzun
cümlemde ne kadar huzurlu ’ve
sevgi dolu uyku çektiğimi.!

Huzur, huzur, huzur ’ve her daim
aralık bıraktığım perdemde saklı
olan sebebi ferahlığımın adını
kalben koydum sanırım.

Sevil Özdemir