koca bir sene duruyor önümde,
bir çığ şiir bekliyor yazılmayı
içimde
kelime kelime
hece hece,
sensizliğime hükmetmek olsaydı eğer
elimde,
çoktan koymuştum kapının
önüne
kusuruma da bakmazdın
herhalde
alırken seni içeriye
yüreğime...

koca bir sene duruyor önümde
hasretlikle yanıp tutuşmak
olsa da
benim neyime,
tane tane
hücre hücre
yokluğuna da bir dirsek koyabilseydim
sanıyor musun ki dururdum
bir an bile,
itip kakılmışlığı
bana
ne
sen varken gönlümde...

koca bir sene duruyor yine önümde
yalnızlığımla düşüp
kalkacağım
her gece
gölgeler de teselli arayıp
karanlığa tutunmaya
çalışacağım
hüzünle,
bir elimde gam
diğer elimde
yas
yaslanırken içimde ki
kendime...

koca bir sene duruyor yine önümde
onun da geçip gideceğinden
yok ,
olamaz
tek bir şüphe bile,
ama diyorum
ki
giderken
biraz daha az hasarı olsa
kaybedecek neyi
olur,
bana
kalbime
düşen göz yaş yaşlarımın seyrine...


(Berlin,02.01.2016)

Talat Özgen