İki göz farklı görmez,dinle bak yüreğimi,
Gurbet düşürdü dile,çalınca sevdiğimi.
Yıllar geçmek bilmedi,bulamadım yerimi,
Ben eski ben değilim,kaybettim benliğimi.

Sessizce yastığına, damlalar bıraktın mı?
Kendinle konuşarak,düşleri ayarttın mı?
Ağaran saçlarına ak kınalar yaktın mı?
Yalandan uykularda,geceyi karattın mı?

Dile geldi dertlerim,dil sustu yürek söyler,
Anlarsın güzel peri,o gözler seni özler.
Bazı günler bir haber,biçareyi o dinler,
Gölgeler rahat vermez, geceler neler gizler.

Halimin melaline, kifayetsiz sözlerim,
Gönül yanar gün yüzlüm, hayalini özlerim.
Sancılar alır beni ,perdeler de gözlerim,
Bahar olsun,gel haydi sonsuza dek beklerim.

Sana dokunan diken,benim ciğerim deler,
İçmeden sarhoş olur,otururken sendeler.
Gülmeyi şöyle bırak, halime ağlar eller,
Trajik oyun bitti mi?, kapanınca perdeler.

Kinin neydi toprak yol,aldın götürdün canı,
Verem ettin bıraktın,kuruttun dört bir yanı.
Gönlüne söz geçmedi,bırakmadın varanı,
Kader deme inan ki, üzersin yaradanı.

Gerçekleri düş ettin, düşlerimi son bahar,
Ağlatıp duruyorsun,güldürmedin o kadar.
Söylenecek söz kalmaz,gözlerimden kan akar,
Düşürdün cehenneme,ateşler beni yakar.

Kırk yıllık yorgun kalbim,hala seni taşıyor,
Her anışta sancılar suskun suskun başlıyor.
Baksana kara saçım,kırklara karışıyor,
Zamanla inan gönül,her şeye alışıyor.

Hayalimde bir kız, bir de erkek çocuk vardı,
Haneye dalan kara,yüreğimi yakardı.
Sonra gelen tebessüm, tüm dünyayı sarardı.
Düşlerim gerçekleri, sabaha dek arardı.
Kadir ÇELİK zamansız sancılar 3