Ah...ne güzel başlamıştık seninle...
Tertemizdi niyetin, ama şimdi ne oldu bak!

Birbirimize selam vermekten bile çekinir olduk.
Her bir sözün derinden yaralar, sarsar oldu.
Bir nasılsın demeye bile korktuk birbirimize!
Birden çöktü omuzlarımıza hayatın yükü.
Kader denilen çıkmazın pençesine düşünce
Sen beni yargılar oldun, bende seni!

Çırpınsan bile nafile! Çıkamıyorsun içinden.
Yaşanmışlıklar geriye atılmıyor ki!
Unutulmuyor, unutamıyorum.

Bir bir geçiyor gözlerimden hayalin,
Belleğime kazınmış sanki!
Satır satır yazmaya kalkıyorum seni!
Kelimelerin yetmeyeceğini de biliyorum artık.

Sol tarafımdaki sızın hiç bitmedi, bitmeyecek görünüyor.
Hani dalga dalga bir denizin tam ortasında
Küreksiz bir sandal gibi, nereye gideceğini bilemeyen
Yalnızlığıyla baş başa kalan,
Her dalgada alabora olacakmış gibi hissetmek ZOR.

ÇOK Yorgun bir yüreğim var benim, bilmiyorum iflah eder mi?
Korkuyorum her adım atışımda hayattan, getireceklerinden.
Gözlerimden süzülürken damlalar usul usul BEN!
Bu kadar değer vermeseydin diyen SEN!

Yaşanmışlıklar geriye atılmıyor ki! AKLINDAN ÇIKARAMIYORSUN!
Unutulmuyor, UNUTULMUYORSUN..


Aylin AKGÜN


SAYIN TURGAY COŞKUN’UN SESİNE, NEFESİNE, EMEKLERİNE SAĞLIK..
ANCAK BU KADAR GÜZEL YORUMLANABİLİRDİ ŞİİRİM.
SONSUZ SAYGI VE TEŞEKKÜRLERİMİ SUNUYORUM...