Özünü bilmezsen eğer bir başka hal eylerler
Koparırlar yaprağını kurumuş dal eylerler
Ukalalık eyleyerek çokbilmişlik taslarsan
Bezdirir tatlı canından ölmeden sal eylerler

Gel birazcık insaf eyle karışma el işine
Felek bile sitem eyler zehir katar aşına
Eloğlunu basit görme bela sarar başına
Tavla haneye bağlarlar yemini bol eylerler

Öyle yükseklerde uçma getirirler nazara
Tahtında Süleyman olsan sırtın gelir mezara
Kirli çamaşırlarını çıkarırlar pazara
Alan olmaz satan olmaz kıymetsiz pul eylerler

Birisine çatacaksan baştan tedbirin olsun
Birazcık da Allah’ı an dilde tekbirin olsun
Sende herkes gibi fani neden kibir’in olsun
İki şirin söz söylesen süzerler bal eylerler

Ey Mizani kendine gel ağı karaya katma
Cedelleşme muhannetle ciğerimi sızlatma
Vur nefsine kelepçeyi fazla lafı uzatma
Aşırırlar cebellerden her yana yol eylerler

Ozan Mizani (Taner Karataş)