AŞK

Beni yüce yaradan ol deyince oldurdu
Senin gönül köşkünde yedi âlem var dedi
Ne varsa kâinatta yüreğime doldurdu
Ben ne dersem onu yap ancak işin zor dedi

Yeryüzünü donattım her çiçek başka kokar
Kimi çiğneyip geçer kimi yakaya takar
Teferruata bakma tüm yollar bana çıkar
Hakikatin kaynağı varılacak bir dedi

İblis nara atarken kim haksız kimi haklı
Ne yazık ki fendime yetmedi ucuz aklı
Âdem babayı dersen giz’i sinemde saklı
Her hana bir kerecik danışmadan gir dedi

Derinimi bilmeyen göz sandı dudak sandı
Sırrıma eremeyen boşu boşuna yandı
Teslim olan yangına, içip meyimi kandı
Bırakma yüreğinde zerre pas ve kir dedi

Sırtıma almadığım deniz derya geçemez
Âlim olsun isterse kanat taksa uçamaz
Topal gezer kör gezer kendisinden kaçamaz
Muhabbetin ehline ne isterse ver dedi

Karani’nin çöllerde zehir kattım aşına
Mecnun Leyla zannetti bela oldum başına
Gün gelince oturdum İsrail’in döşüne
Bıçak beni görünce İbrahim’e dur dedi

Kızıldeniz üstüne kanadı serdim suya
Züleyha’ya göz oldum seyrettim doya doya
Kuyuda Yusuf’umu okşadım boydan boya
Bakar körler halime kısmet bela şer dedi

Girdabıma düşene feryat oldum zar oldun
Bana talip olana ateş oldum kor oldum
Zararını ödedim en mukaddes kâr oldum
Lezzetimi tadanlar gel bir daha sar dedi

Kimse deva bulamaz benden gelen derdine
Dermanı yine bende boşa bakar ardına
Al götür beni dedim o sevdanın yurduna
Çiftçi Baba oyalan daha vakit er dedi

AHMET ÇİFTÇİ