0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
849
Okunma
Alışmışız
Acı çekmeye
Mazoşist gibi sürekli çekeriz
Canımız acıdığında
En mutlu anımızda bile
Gidene çekeriz acı
Ya gelene ne diye acışırız
Ne diye ki
Alışmışız alışmış
Yalnızken çekeriz acıyı
Herkes varken yine çekeriz
Buluruz bir sebeb
Var hep bir sebeb
Hayatın karekökü gibidir acı
Çekmeden anlayamazsın
Çekmeden başaramaz
Çekmeden üstesinden gelemezsin
Formülüdür gülmek
Lakin çözemez yine acıyı
Belirli bir yere kadar getirir
Sonrası sana ait
Alışılmışlığını
Alışılmışı
Bırakırsan bir köşeye bırakabilirsen
Çözersin hayatın denklemini .
