kanter içinde kalınca ömür
elininin tersiyle
terini silse
ne
yazar
bir yudum soğuk su
içsede
ona
keza
havasını
almaktan başka,
dört köşe
olan hayatın
köşeleri de batan batana
karanlıkta da zindanlıktan geçilmiyor
sanki güneş iflas etmiş
misali
ayla yıldızlarla idare et
der
gibi
kara bulutlar da
hesabında hiç mi hiç yok sanki,
yağan yağmurlara mahkum
mevsimler tek haneye
dönüşmüş
güz’lükten
düzlüğe çıkamıyor
bir
türlü,
elleri tutuk
gözleri donuk,
ne
eylesin
inanmaktan gayrı,
anlatılanların hepsi bir masal
olmayınca tutunacak
bir dal,
yaprakları
çoktan
sararıp dökülmüş
çoktan,
çırılçıplak bir vücut misali
ruhu kayıp,
umutsuzluk diyarına
göçse de ne yazar göçmese de
sanki bunun hayırını gördü de
öbürkinin ’kinin de görecek,
dedim ya
olsada bir masal ne fayda
ömür tek yönlü
çıkmaz çıkılmaz bir sokak
koyulurken son nokta
tak tak tak...

( Berlin,24.12.2015)

Talat Özgen