Bu şiiri sessiz harflerle yazıyorum
Sana sessizliği anlatacağım şimdi…
Kelimelerimi ben bile duymuyorum
Bir tıkırtı duymanın güzelliğini
Bir sözcüğün ne kadar anlamlı olduğunu
Anlatacağım sana…
Kalbimin gücü yettiğince
Paylaşacağım yalnızlığımı
Önce kâğıdımla, sonra seninle

Etrafındaki kalabalık konuşup, gülüşürken
Boş boş bakmanın ne demek olduğunu
Bilebilir misin?
Belki bir kelime anlarım diye
İnsanların dudaklarına bakmanın
Ne demek olduğunu
Anlar mısın anlatsam

Espriler uçuşurken havalarda
Anlamazsın gülemezsin
Belki bir yüzüne bakan olur diye
Saatlerce beklersin
Çaresiz vazgeçersin

Arada omzuna dokunurlar
Boş boş bakar anlamazsın
Acır gibi bakarlarsa
Buna hiç dayanamazsın
Gözlerinden iki damla yaş düşer
Gamzelerine,
Hayatın acıları dolduramadı onları dersin
İki damla yaşa yenik düşersin

İki kelime duymak ister kulakların
Başaramazsın
Konuşmak hatta bağırmak istersin umarsızca
Onu da bir türlü yapamazsın
Gitsem kurtulsam dersin
Sonundan korkarsın
Vazgeçersin…

Birden yavaş yavaş ağırlaşır göz kapakların
Sevdiğinin kollarında
Onu bırakmak zor gelir ardında
Sevgini alıp kolunun altına
Uzaklaşmak istersin
Her şey değişsin istersin
Bir yapabilsen başarabilsen
Ya da hiç olmazsa düzelebilsen

Hadi konuş dudaklarım
Ne olur duy kulaklarım
Daha çok işiniz var
Sevildiğinizi duyacak
Sevdiğinizi söyleyeceksiniz
Bir Ömür…


Nuran KARA