Hep olsun demiştik tadın da kavga,
tadı da kalmış olsaydı
farketmezdi damağımız da.
Sevgimiz korur du bizi ;
dilimizin ayazın da bile .
En ufak esinti de gök gürler di
şimşekler çakar dı bulutlar kararınca
ardın dan yağar dı
şansa yağmur dolu ne varsa
ve rahatlar dı
yeşermesini beklediğimiz
tohumlar toprakta...
Ama sen kaçırınca öfkenin dozunu !
cümlelerini ard arda yağdırınca kurşun misali !
kalpte kırılınca tamir edilemez gibi
söyle ne kaldı bizden geriye ?.
Oysa ben çoktan razıydım
esipte gürlemene
Bu sevda yaşanabilir di suyun saflığın da
hayatın lezzetini bulabilirdik
içtiğimiz her yudum da
şimdi varsın yarım kalsın
zaten hangi yönden tamamız
hafızalar da silinmeye çalışırlırken
anılarla gönlümüzü bulandır ma .
Ayrılık bizi
sinsice çağırmadan bocalatmadan
gel ;
biz bizi ,
Severek bırakalım tadın da .
Biz acıları sonra dan görme değiliz
Görüp geçirmiştik türlü türlü
meğerse ne çok çeşidi varmış
Göz ardı ettiğimiz
ancak tadınca tadının farkına vardığımız.
Nuran KARACA