Hayatın her safhasında zor ve kolay işler vardır;
Bunları birbirinden ayırabilen insan olmak zormuş...

Oyun-eğlenceyle ömür tüketip yaşamak kolay
Yaşamı anlamlı kılacak değerlerle donatmak zormuş...

Düğün yapıp yuva kurmak, evcilik oynamak kolay;
Evliliğe güven ve huzûru götüren er olmak zormuş...

Çocuklara ahkâm kesip, emirler yağdırmak kolay;
Onlara örnek teşkîl edecek adam olmak zormuş...

Ele taş atıp kafasını, gözünü yarmak kolay;
Elini taşın altına koyacak yiğit olmak zormuş...

Yaratana yalvarıp-yakarıp, dirlik istemek kolay;
Yaratan adına; açları gözetip doyurmak zormuş...

Ölenin ardından Yâsin’i, Nâs’ı okuyup üflemek kolay;
Dirinin önünden Ve’l-Asr’ı, Ve’d-Duhâ’yı yaşamak zormuş...

Ve’l-hâsıl; kurnazlık edip kaçtık hep, işin zorundan kolayına…
Bilemedik, kolayın sonucuna katlanmak, meğer ne de zormuş..!


...