Hüseyin ovayı sis mi bürümüş
naçar güvercine bulutlar ağlar
siyah saçlarıma aklar yürümüş
garip yolculara yurt olur dağlar

bozkırın ortası bir yeşil vaha
beklerim şafağı çok var mı daha
ömrü olanlar ki erer sabaha
büyüdükçe büyür dert olur dağlar

Alaca karanlık ay üşür gece
nazlı yârin sözü gider mi güce
bu gönül elinden vay halim nice
yaralı yiğide sırt olur dağlar

tararken zülfünü düşürme yere
onulmaz belalar gelirmiş ser’e
feryat çığlıkları yıksa bin kere
eğilip bükülmez mert olur dağlar

aşarım da ben bu dağı aşarım
yollar çatallaşır düzde şaşarım
çile dolu kabım sığmaz taşarım
yol vermez sulara bent olur dağlar

Alaca yolları bükülür gider
ardından yüreğim sökülür gider
gözyaşı güllere dökülür gider
sevdanın emsali aht olur dağlar

(Alacageceler) 26.11.2008


(günbatımı düşleri...sy.33)

(sözden dizeye çorum şiiri...sy.446)

Arap Kurt