4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1337
Okunma

Senden geride kalan tek adındı,
O da sanki bana bir bilmece.
Adını söylüyor ve susuyordum
Sensizliğimde, seni bitirircesine.
Neyin nesiydin, sen kimdin ki?
Hatırlayamıyorum hiçbir şeyi.
Yüreğimin ortasından çıkarır gibi
Söylüyorum o tekbir kelimeyi.
Ne o eski İstanbul vardı şimdi,
Ne seni hatırlatacak bir hatıra.
Bir kelime, dört hece dudaklarımda
Tekrarlayıp durduğum, Esperiza!
Şimdi anılardan yıllarca uzaktayım.
Kalmadı senden hiçbir şey aklımda
Sadece adındır aklımda kalan
Adını unutamadığım dost, Esperiza!
İstanbul - 02 Ekim 1967
Mustafa YÜKSEL