2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1015
Okunma
Söndü ışıklarım gün ortasında karanlıklarda kaldım
İlk baharımda son baharı yazımda kara kışı yaşadım
Dertteyim kederdeyim hüzün deryasına dalıp çıkarım
Söndü ışıklarım gün ortasında karanlıklarda kaldım
Katran karası sabahı olmayan virane geceler
Şimdi dert ortağım sırdaşım arkadaşım
Herkesi kendim gibi bilip aldandım yanıldım
Söndü ışıklarım gün ortasında karanlıklarda kaldım
Dost bildiklerim tarafından hep sırtımdan bıçaklandım
Kalabalıklar arasında yanlızlılar diyarına atıldım
Başından dumanı eksilmez dağlar gibiyim
Söndü ışıklarım gün ortasında karanlıklarda kaldım
Bir deniz olsam kıyıya vururdu efkarım
Bir damla mutluluğa muhtaç kaldım
Yalan dünya senden hiç bir tad alamadım
Söndü ışıklarım gün ortasında karanlıklarda kaldım
SUAT ŞAFAK
01.12.2015
ANKARA