-Damlayan Sözler-
...
Eksik etek yüreğim her gecenin
sabahına luzum eden sevgimi
Hüznüm diye öperek uyandırır
güya,
sözüm ona onca dağınıklığın içinde
birde bulabilse.

Gerçi dağınık severim ben de herşeyi
herşeyi
herşeyi işte.!

Dağınık saç mesela, kendi haline
bırakılmış kıvırcık tellerin arasında
gezinen parmakların saçımı dahada
karıştırıp darmadağın etmesinin hayalini
severim.

Mesela dağınık yatak severim ben
sevdiğimden gelen mektupları bir bir
açıp yatağımın üzerine dağıtıp yeniden
yeniden okuyup darmadağın sözlerinde
kaybolmayı hiç olmayı severim ben.
Hiç olmayı derken hiç bukadar güzel
olmayı da hesaba katmadan
severim aslında.

Sonra yanlız duvarlarımın üstüme üstüme
gelmesini umursamadan sevdiğime
kek yapmayı severim öyle severim ki
bu işi abartır bütün mutfağı sevgiyle
karıştırdığım una bulayıp kap kacağın
arasında adeta sevdiğimle dans
edercesine kaptırıp gitmeyi severim.
Yaptığım kekide oturup kendim
yerim fazladan bir bardak çay koyup
karşısına geçerek hayalimin.

Mesela toplamaya gerek bile duymam
dağıttıklarımı çünkü ben herşeyi yerli yerinde
bıraktığım yerde severim.

Sonra darmadağın kelimelerimin arasında
kimsenin anlayamayacağı dilden, darmadağın
cümlelerimde imlasız/uyaksız
mısraların birbirini kovaladığı
kuralsız saf masumane lekesiz şiirlerimi
üzerime başıma bulaştırıp damla damla
bedenime akıtıp yanlız okumayı
severim.

Çünkü yanlız ben anlarım darmadağın
şiirlerimin dilinden yanlız ben severim.

Ve
ben yanlız severim.

Sevil Özdemir