USTA

Mahkumiyetime hiç küsmedim

Kentsel dönüşümde yıkılırken umutlarım
Öylesine geçiyormuş gibi
Şehre uğradı alaycı gülüşlerin
Ve ben de inandım

Temeli kazılırken lirik şiirlerin
Üstüme yıkıldı devrik cümleler
Mütamedi çeliklerle örerek kafiyeleri
Notaya düşürüp tüm söylenceleri
Tutuşturdular sana yazılan şiirleri

Karşı kaldırımda izmarit toplayan bir dilenci
Kalıplarda bakışlarını çiviler gibi boynunu büktü

Üzülmüş olsa gerek
Sordu bi ara hatrımı

"Anla işte "diyen edayla iç geçirdim sadece
Keşke “rahim aydınlığından" çıkıp ta gelmeseydim

Şimdi omuzlarımda hayatın ağırlığı
Dem vuruyor azametinden yalnızlığın

Bir yanda söndürürken itfaiye tutuşan şiirleri
Son bir hamle
Birleştirmek için bütün dörtlükleri
Sandım ki
Dudaklarımdan öpüyor sinsi ecelim

Şükürler olsun ki kurtuldum
Dişimi sıkarken kesilmiş dilim
Bir yanım eksik
“Usûl’den” de olsa şarkılar
Topallayarak yürüyorum hey gidi eskiyen ömrüm

Hey gidi “15 yaş” gençliğim
Aşka giden yolda “gücümüz nereye” varır bilmem
Yine de ikrar ile giderim

Artık çatı da tamam
Kim oluyor ki “iblis
Kalfa ben isem
Aşkı
İstediğim “rediflerle” süslerim usta

Efkan ÖTGÜN