28 Şubat, 60 kapıda
Ömür denen yolda nereye gittim
Duydum güzel, çirkin her bir lafı da
Zaman ileri, ben geriye gittim...

Yaşım çok büyürken ömrüm küçüldü
İnsanlık parayla, pulla ölçüldü
Şair olsam dedim şiir de öldü
Herkes ileri, ben beriye gittim...

Omzuma vuran el hep dost değildi
Nicesi menfaat için eğildi
Yaşamak gözüme fantezi geldi
Dertlerden bir kemik, deriye gittim...

Kadere isyanım olmadı asla
Belki de günahım sevaptan fazla
Sevenler kalbimi kırdılar nazla
Adım Mecnun oldu, deliye gittim...

Güzellik nerede orada bittim
Elimden geldikçe hep yardım ettim
İnsanları er geç iyi farkettim
İnsanız cenaze, ölüye gitim...

Hayat formalite, ölüm gerçekmiş
Kimisi yaşarken çok zulüm çekmiş
Ömür her bir yaş solan çiçekmiş
Son nefes soluya soluya gittim...
Oktay ZERRİN- Bafra
04-12-2015- 23.05