Af intikamdan da yüksektirW.SHAKESPEARE Affetmek kadar büyük ve tam bir intikam yokturH.W.SHAW
Ben, hep bulutlu günlere hasretim Hasretin bulutlusunadır özlemim Bir türlü sevemedim güneşi Bir türlü alışamadım aydınlığa .......................Biliyor musun Yağmuru neden bu kadar çok sevdiğimi? Neden ağlamayı gülmeye tercih ettiğimi? Ben güneşli günde tanıdım seni Ve yağmurlu bir günde kaybettim Ve yüreğim ağlamaklıyken gözlerin gülerdi .....................Durma gül hadi Unutma gül dalına yakıştığı kadar Ağlamak yakışıyor bana Çünkü hayatımı zindana çevirdin Ben ağladıkça sen varsın Seni asla affetmeyeceğim.
Sennur ÇETİN ( Elbetbirgün)
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İçi başka dışı başka(Kemeselil hanzaleti) çöllerde yetişen dışı çok güzel içi iğrenç acı ve pis kokulu bir meyve,gibi olanlardan Allah sizi ve tüm sevenlerinizi korusun,şiir olarak hüzünlü ama güzel,tebrik ediyorum.....
Ben, hep bulutlu günlere hasretim Hasretin bulutlusunadır özlemim Bir türlü sevemedim güneşi Bir türlü alışamadım aydınlığa .......................Biliyor musun Yağmuru neden bu kadar çok sevdiğimi? Neden ağlamayı gülmeye tercih ettiğimi? Ben güneşli günde tanıdım seni Ve yağmurlu bir günde kaybettim Ve yüreğim ağlamaklıyken gözlerin gülerdi .....................Durma gül hadi Unutma gül dalına yakıştığı kadar Ağlamak yakışıyor bana Çünkü hayatımı zindana çevirdin Ben ağladıkça sen varsın Seni asla affetmeyeceğim.
duygusal bir çalışma ve güzel bir şiir... kutlarım.
yürek arsızdır biraz hiç olmadık biz zamanda bağışlamasını bilir. hele seven yürek bir umudun peşinde koşarken mutlaka yorulur ve affeder... saygılarımla...
Ben, hep bulutlu günlere hasretim Hasretin bulutlusunadır özlemim Bir türlü sevemedim güneşi Bir türlü alışamadım aydınlığa .......................Biliyor musun Yağmuru neden bu kadar çok sevdiğimi? Neden ağlamayı gülmeye tercih ettiğimi? Ben güneşli günde tanıdım seni Ve yağmurlu bir günde kaybettim Ve yüreğim ağlamaklıyken gözlerin gülerdi .....................Durma gül hadi Unutma gül dalına yakıştığı kadar Ağlamak yakışıyor bana Çünkü hayatımı zindana çevirdin Ben ağladıkça sen varsın Seni asla affetmeyeceğim.
Ben, hep bulutlu günlere hasretim Hasretin bulutlusunadır özlemim Bir türlü sevemedim güneşi Bir türlü alışamadım aydınlığa .......................Biliyor musun Yağmuru neden bu kadar çok sevdiğimi? Neden ağlamayı gülmeye tercih ettiğimi? Ben güneşli günde tanıdım seni Ve yağmurlu bir günde kaybettim Ve yüreğim ağlamaklıyken gözlerin gülerdi .....................Durma gül hadi Unutma gül dalına yakıştığı kadar Ağlamak yakışıyor bana Çünkü hayatımı zindana çevirdin Ben ağladıkça sen varsın Seni asla affetmeyeceğim.
Doğrusu bu şiirde yer alan karakterin yerinde olmak istemezdim zira sevgide alacağın affedilmemesine sonuna kadar tartışmasız inanalardanım. Kutlarım güzel ifade edilmiş duygulardı.
Affetmek, geçmişi geçmişte bırakıp, anı yaşama ve geleceğe umutla bakma özgürlüğünü verir bize.
Affetmeye yanaşmıyorsun çünkü affetmediğinde hayatında yanlış giden şeyler için onları suçlamaya devam edebilirsin. Mutsuz yaşamının sorumlusu da suçlusu da onlardır.
Affetmediğinde, sen hala bir kurban, yanlış yapılan kişi konumunda kalırsın. Sana bu kötülüğü yapan kişi “kötü kişi” olacağı için sen otomatikman “iyi kişi” konumuna kendini oturtursun. Hayatı siyah beyaz olarak algılamak, diğer renkler ve tonlarıyla uğraşmaktan daha kolaydır.
Affetmemek, seni yaraladıklarında yaşadığın güçsüzlük ve acizlik duygusunu telafi etme illüzyonunu yaratır. Suçlu kişiyi zihninin zindanında hapiste tuttuğun sürece, kendini acayip güçlü hissedersin. Çünkü hiç kimse seni affetmeye zorlayamaz, kinini durduramaz.
Affetmemek, hem daha önce seni inciten kişilerden, hem de yeni kişilerden gelebilecek olası incinmelerden koruduğu illüzyonunu yaşatır sana. Acını, öfkeni beslediğin sürece olası tehlikelere karşı zırhını kuşanmış olarak beklersin. Böylece artık kimse seni incitemez, yaralayamaz, taciz edemez, reddedemez.
Oysa;
Affetmek unutmak değildir. İnsanları affettiğimizde geçmişte yaşanan deneyimleri unutmayız. Unutmamalıyız da. Bu deneyimler, zamanında bize çok acı vermiş olsa da kazandığımız derslerdir. Bizim, yeniden kurban konumuna düşmemek ya da başkalarını kurbanımız konumuna düşürmemek için yaşanmış bir ders.
Affetmek, affettiğimiz kişilerin davranışlarını onaylamak değildir. Affettiğimizde geçmişin bugünümüz üzerindeki yıkıcı etkisini ortadan kaldırırız. Bu, onların bir zamanlar yaptığı şeyin doğru, haklı ve onaylanabilir olduğu anlamına gelmez. Yapılanların kabul edilebilir, önemsiz, çok da kötü olmadığı anlamına gelmez.
Yapılanlar kötüydü. Acıttı. Hayatımızı etkiledi. Aslında gerçek affediş tam aksine, olanı yadsıdığımız, minimize ettiğimiz, karşımızdakini haklı çıkardığımız ya da bize zarar veren davranışı hoş gördüğümüz durumda gerçekleşemez.
Affetmek fedakarlık değildir. Dişlerimizi sıkarak, bizi inciten kişiye katlanmamız, güler yüz maskesi takınmamız gerçek bir affediş değildir. Çünkü bu durumda gerçek duygularımızı yutmuş oluruz. Bu tavır hem zordur, hem de hayatımızdan haz duygusunu çalar.
Affetmemek, kızgınlık duyduğun kişileri zihninde bedava kiracı olarak oturtmak demektir. Günah değil mi, zihnini boşu boşuna işgal etmelerine izin vermeye?
Affetmek için haklı- haksız mücadelesine girersen, haklı olmanın senin için huzurlu ve mutlu olmaktan daha önemli olduğuna dikkat et. Haklı olmaya çalışmak, haksız olmaktan korkmaktan kaynaklanır.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz