8
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
996
Okunma
Durmadan dönüyor Dünya,
Dönüyor akrep, yelkovan…
Milyarlarca insan,
O kadardan da fazla sorun,
Almış canlıyı cenderesine…
Yüreklerde acı hüzün,
Yaşları eksilmiyor çok gözün…
Gönüllerde ayaz yemiş umutlar,
Gölge olmuş kara bulutlar,
Sayısız hanede…
Öğrendim adı Eylül’dü,
Dünya güzeli bir kız,
Sarılmıştı annesine…
Parkın bir köşesinde,
Çökmüştü bir ağacın altına…
Eylül öptü güzel kızını,
Yüzünü dayadı yüzüne…
Çığ düşmüştü sözüne,
Baban öldü Gizem!
Bıraktı gitti bizi…
Ev yok para yok!
Kimsemiz yok!
Bu koca kentte yalnızım,
Çaresizim Gizem!
Çaresizim kızım!
Hüngür hüngür ağlıyordu Eylül,
Ağlıyordu Dünya güzeli kız,
Dünya onlardan habersiz,
Onlar gözyaşlarımdan,
Ağlıyordum sessiz sessiz…
5.0
100% (9)
Cevap Yaz