Uzandı uzandı kısa olmasa
Hırsından utanıp saçı yolmasa
Hak yoluna gidip secde etmese
Durup bu toprağa başı koymaz

Her şey kullandıkça eskir tükenir
Gün gelir ak olan yüzler sürünür
Coşku gelir coşar eller beslenir
Ben sen miyim diye başın koymaz

Günler doğuyor ki acıyı tutma
Gel de şükür diye küfürü etme
Yalan sözleri evirip yutma
Huzur içinde mi başını koymaz


Umutlara kapıldık gideriz hızla
Büyük dileğimdir olmasın niza
Onu sevmiyorum ekmeğim zarda
Esenliği akıl başa koymaz

Mevsimler değişti vücut uymuyor
Deli gönül kırık asla doymuyor
Diyeceğim doğru sapa gelmiyor
Yaradan zalimin yanına koymaz


Güneş yavaş yavaş gelirse yakar
Sinrlenme arayan belasın bulur
Yıllarca kinini yoksula sunar
İnancımdır ki yanına koymaz

Koşuyorum hayal mayal peşininden
Hayır gelmez asla kudbet izinden
Hassas işler için duygu selinden
Konuyu tarttım başıma koymaz

Topraklar yoğrulmuş doymuyor kana
Çok zamanlar geçmiş bakın yıllara
Zavallılar kalmış alın yanına
Yaramaz adamsa kucağa koymaz

Deyyusun ipini serbest bırakma
Fazlaca yedirip atı azıtma
Kederini unut ele bırakma
Senin varlığın ikiye koymaz

Mağdur görürsen hele bir bakın
İnsanız her türlü kötüden sakın
Ak günleri görüp ortaya çıkın
Toplumda kötülük yanına koymaz

Çatma bu kadar da adama çatma
Yan gelip de boşa yatakta yatma
Doğrul yerinden de öteye bakma
Elyaftır diyerek yastığa koyma

Uyurduk uyandık felaha erdik
Yanlışları gördük, ortaya serdik
Dişimiz tırnakla ülkeyi kurduk
Suçlu aranır mı başını koymaz

Biz ki düştük arka akrep mi sokar
At olur kişnerler keyfine bakar
Kafayı takmış ya, durdurur bakar
Selamı bilmezler yaş ile koymaz

Adına kent derler: Antalya ili
Yapısı değişik, doğu kökenli
Şehire gelenler atmış edebi
Yüzsüz ruhsuz, arsız başını koymaz

Almışlar eline birer telefon
Sosyete deyince ordadır salon
Çok oluyor bakıp, saçını yolan
Yine de sabırla başını koymaz