AR VURSA

Derde müptelayım hüzüne âşık
Tufanlar savurup kar vursa keşke
Sabrım kundağımdır niyazım beşik
Yar dile gelince zar vursa keşke

Ulu mutlak hâkim düşünür, evmem
Döven dövmüş zaten kendimi dövmem
Kalleşlik rejonu ezelden sevmem
Kâbe’m yaralanmaz er vursa keşke

Bu nasıl gelenek bu nasıl töre
Kefen biçiliyor dolmadan süre
Kahpelik alanen göz göre göre
Görmedi sayardım kör vursa keşke

Fizan’a erişir itin çomağı
Kime ahbap desem düşer somağı
Nere adım atsan iblis yamağı
Ölüme razıyım bir vursa keşke

Bu çirkefli handan bezdim bezildim
Ervah-l ezelde toydur yazıldım
Bu da toprak dendi, ona bozuldum
Açılıp perdeler sır vursa keşke

Çiftçi Baba’ya bak gezerken diri
Atmadı gönlünden pas ile kiri
Kalksın istiyorum yüzlerden deri
Edep hayranıyım ar vursa keşke

AHMET ÇİFTÇİ