1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
933
Okunma
Bunca yıl, bunca mevsim
Beklediklerim bunlar mıydı?
Depremlerde kalmış
Kâğıttan evler gibi yıkılmak mıydı?
Tüm beklentilerimin, yangınlarımın ödülü?
Oysa ne hayaller kurmuştum
Hazanlarda dökülse de yapraklarım,
Başım dik beklemiştim seni Rabia/m
Demli çayım olmuştu hayallerim,
Her yudumda gözlerimi kapadım tebessüm ettiğim
Bir ömür yaşadım sensiz,
Her saniyesi bir ömre bedeldi.
Bir ömür sonra senli bir kaç gün
Bin ömür olsa ne fayda sonu sensizlik olduktan sonra
Bu yıkım çok ağır geldi bana Rabia
Küçüldüm, bir karınca kadar küçüldüm sonunda
Karıncanın bile yaşama arzusu, ümidi vardır
Ya benim neyim kaldı
Benim tüm varlığım, arzum, ümidim sendin.
Gittin…
Ne sevdan anladı sevdamı,
Ne de sen anladın yangınlarımı.
Sami Arlan..
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz