Yumdum gözlerimi sıkı sıkı...
Açmadım...
Hiç kimse görmesin diye seni,
gözyaşlarıma sarıp,
sakladım...
İçime akıttım bu gecede,
hüznün ateşten sularını.
Ve,
beklemiyorum artık,
umutla yollarını...
Biliyorum nerede olduğunu şimdi.
Neden gittin erkenden?
Ne hayallerimiz vardı???
Beşiktaş futbol takımı için,
onbir çocuğumuz olacaktı...
Pembe panjurlarından vazgeçmiştim
hani evimizin...
Aydınlık olsun içi her zaman diye.
Beyaz olacaktı kapısından,
masasına kadar...
Ve,
dualarını alacaktık hep annelerimizin.
Ayrılık yok diyordun sonsuza kadar...
Neden kaldım burda ben?
Her şey saklanmış...!
Aldandım sandım ve neler söyledim,
neler yazdım sana...!!!
ALLAH AŞKINA BU YAPILIRMI BANA?
Dünya ne kadar küçük.
Ve,
yine küçük bir kasabada,öğreniyorum her şeyi.
Şimdi nasıl yaşarım bilmiyorum...
Yine sabra sığındım.
Kaderim bu anladım...!
Ruhum kayıp bulamadım.
Götürmüşsün yanında benide...
Unutmadım hiç,
ettiğim yeminimide.
TC Nigâr Güler.
27.11.2015.