güneş gözlerinde saklı
sevinin yakınsak merceği
yürek dağını tutuşturuyor;
bakışların gön’lüme odaklı,
düşlerimde yeni dünya eskizi

sen büyüyen yangınları görmedin
dev dalgaları enseleyip sürmedin
aşıp kendini kıyılardan, kayalara bindirmedin
yanardağlara tuz ekip, külden güle dönmedin;
gel, bu resmi paylaş benimle!

can eriten bakışların potasında
çöllerce kaynamadı yüreğin,
gözbebeklerinden düş bebekleri yarattın
arıya, kuşa, kelebeğe barınak yaptın,
ilkyazla başlattın gözlerinde yaşama sevincini!

eğme başını, bırakma rüzgâra kendini
aynasına çağla çiçekleri sunan
dallarına ötücü kuşlar konan güzel,
vizesiz uçma, çıkma uzun yolculuklara
tutunduğun tellerde kanar eller!

gel, yüreğimin kafesinde kal salkım saçak
mor akasyalarca gülümseyince her sabah
nilüferlerin gölgesinde kuğular salınsın,
turkuvaz sularda gönlüm transatlantik
kızıldeniz’e yol alınsın; açılsın yüreğinde kapılar!

sevdanın otağı yıldızlarda kurulur
nehirlerce akar ay gönüllere gözden,
zincirsiz köledir yürek, bir bakışla prangaya vurulur
erir, çürür, yiter insan, ömür boyu damla damla,
göller gülün, gül yüreğin anayurdudur...

ateşi görmeden, suyu bilemezsin
sürgün düşlerin pembe çiçeği
sevda çekmeden, yanağını silemezsin
savrulmadan küllerle gökte yedi kat
ne acı duyarsın yaşamdan ne de tat!

16.02.2002

Yayınlanmıştır / Aykırısanat / Mart 2002