Seviyorum seni
Doğduğum günden öleceğim güne kadar
İstiyorum seni
Adını saçını dudaklarını
O masmavi bakışını kaşın çatışını
Aşkın diyar olsa
Bende küçük bir köy olsam
Yanıbaşımda sen
Yanıbaşımızda ırmak çağlasa
Bir fidan tutsak ellerimizle
Büyüsede yeşerse yaprakları
Koskocaman yüreğimiz kadar olsa
İsimlerimizi kazısak sonra
Kapatıp gözlerimizi dilek tutsak
Sen beni ben seni dilesek tanrıdan
Ele avuca sığmayan hayat olsa
Su gibi akıp gitsek sonsuza
Mırıldansam sessizce kulaklarına
Usulca seni seviyorum desem
Hiç bıkmadan hiç usanmadan
Derin bir ah çektim içimden
Korkularımı utancımı
Heyecanımı yaşamam gerek
Seni doya doya
Koklaya koklaya ölmem gerek
Bedenini bedenime saklamam
Acılarımı yüreğime gömmek gerek
Sensiz nefes almam hiç ısrar etme
Hem nefes almak dediğin nedir ki gülüm
Her seni seviyorum demediğimde
Boğazıma düğümlenen ölüm
Gözlerinin içine baktığımda
Hıçkıra hıçkıra ağlarken ben
Avuçlarıma düşen her damlam
Azgın nehir suları kadar berrak
Ve masum tıpkı sen gibi
İşte ben bu yaşta
Her akıttığım gözyaşımda
Taki sonum olan musallat taşında
Ölümden sonra allah başımda seviyorum seni.







Servet Konaçoğlu