Senden
Binlerce kilometre uzakta
Biri var, seven
Gözleri pencerede yolun gözleyen
Özleyen
Kısır düşüncelerle cebelleşen
Sevda dehlizlerinin
O loş labirentlerinde çıkış arayan
Devasa hüzünlerin kıskacında
Kıvranan bir yürek
Bakışları donuk
İnsanlardan yılmış, ürkmüş
Mağlup bir ordunun
Baş kumandanı gibi yorgun
Yarınından ümitsiz
Beklentisiz
Ve
Bahtsız biri

Karşılamak için, seni, gülerek
Limanda bekledim, belki diyerek
Nasıl mutlu olsun bu deli yürek
Gelenler içinde eğer sen yoksan

Gelmedin ki yine
Yanan ben oldum
Kahrolan, tükenen, yine ben oldum
Sessizce geriye
Dönen ben oldum

Ne umutlarım yeşerdi
Ne de müjdeli haberler getirdi zaman
Huzur kentinin kapıları
Hiç açılmadı ki bana
Ne farkı kaldı ki, yarının dünden
Bizim sevdamızda
Gül çiçek açmaz
Tomurcukken solar,aşk bahçesinde
Niyazlar devrilir
Dualar ölür
Bir inilti kalır dudaklarımda
Billur kadar saftı
Su kadar temiz
Ne yazık ki, ayrılığa esir düştü
Sevgimiz
Bastırılamıyor senli duygular
Düşlerimde sen var
Gözlerimde sen

Senle gezdiğimiz, o eşsiz yerde
Zavallı yüreğim, ateşte, korda
Orada eğlenen, insanlar var da
Gülenler içinde, eğer sen yoksan

Her bir köşesine
Ümitle baktım
Bulamadım, göremedim sen yoktun
Yanan ben oldum, dönen ben oldum
Yine de adını
Anan ben oldum

Bu nasıl sevdadır
Söyler misin yar
Ben bülbül olmuşum, işim ah-ı zar
Cevabı olmayan sorularla
Boğuşurken buralarda
Sen
Belki de
O sarı saçlı çocukla
Şen, şakrak arkadaşlar arasında
Kahkahalar atıyorsun dur, kim bilir
Oysa ben
Doğum ölüm arası
Ömür denilen bu kör olası
Yaşantıda
Sensizlik ağıtları diziyorum göklere
Sınama sabrımı ey felek benim
Ağrılar kol geze şakaklarımda

Bir gün ıslatmadın, kuru lebimi
Sevindiremedin, kırık kalbimi
Sana gönderdiğim, son mektubumu
Alanlar içinde, eğer sen yoksan

Bilemeyeceksin
Sevildiğini
Şarkıyla, şiirle övüldüğünü
Senden son dileğim, bil ki sevgili
Düşün..?
Beni böyle bitkin
“seni düşünürken düşün”

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ