Cennete lâyık güzel anneciğimin hatırına şürkranlarımla....

Doğduğunda aynıdır, elbet; her kulun tadı,
Göçerken de fark olmaz, önü, ardı da aynı.
Ayrıcalık sıfatı, câhil insan icâdı,
Neticede; kabirde, keyfi, derdi de aynı!

Hristiyan, yahudi, sünnisi, alevisi...
Budisti, inkarcısı, hem dinsiz hem şâfisi...
Ağa, paşa, kralı, akıllısı delisi...
Neticede; kabirde, yeri, yurdu da aynı!

Kimisi yoksul gider, varlıklı kimisi de,
Son servetlerine bak, tam fakir ikisi de,
Çürüyüp toprak olur, safı da zekisi de,
Neticede; kabirde, tuz biberi de aynı!

Sevgi, olgun insana, yol gösteren aynadır.
Nefsine kandığın an, alır, seni oynatır,
Madem sonumuz aynı, ünümüz de aynıdır,
Neticede; kabirde, kuşu, kurdu da aynı

Şan, şöhretle övünür, birçokları yaşarken,
Aslâ işe yaramaz son durağa koşarken,
Tüm olan-bitenlere Kederli hep şaşarken,
Neticede; kabirde, her Hâk ferdi de aynı!

Öyleyse, şu hayatta, fitnenin anlamı ne?
Düşmanlık, nefret, kini gütmenin anlamı ne?
Bilinmeli; gelip de gitmenin anlam ne..
Neticede; Hâk, kitap, kutsal, dördü de aynı!

Kederli/Almanya, 09.11.2009
....................................................
Fazla söze ne gerek? (17.06.2009)

Siyâsete soyunur, adı sıkça anılır.
Kürsüde boş laf eder, hesabında yanılır.
Bizde durum bu işte, bir defa kıyaslayın;
Merkebe don giydirin, kesin ondan sanılır!
......................................................
Biz var ya biz...! (17.06.2009)

Ayıyla düşüp, kalkıp, hazla otururur olduk!
Dayıyla işimizi, yapar, bitirir olduk!
Ya Râb; ne için verdin bu aklı başımıza?
Ya tutup yemekteyiz ya da yitirir’olduk!
.......................................................
NasreddinCe Kederli
-Hocam; bana, akılsızsın, diyorlar hep.
N’olur; bana, az da olsa, biraz akıl verin.
-Veremem!
-Neden Hocam?
-Aklımı bölemem ben!
-Hocam n’olur, en işe yaramazından da olsa olur, verin yeter ki!
-Git o zaman, merkebime yoldaş ol!
.........................................................
Sakın ola; arsızla, yatma koyun-koyuna,
Yoksa; uyan, bir bak ki, gelmişsindir oyuna!
(KederliCe)