Ey benim gülüm,
Gel desen, bu deli kalkar, fizana yürür .
Benim bu gözlerim seni nasıl çirkin görür ?
Senin aşkından isterse bana, verem desinler,
Kainata hükmeden aşkımı görüp,
Bana,Sultan Süleyman, sana da Hürrem desinler.

Ey benim gülüm,
Gülistan’ım ,misk-i amberim ,Mahı tabanım
Ey benim güzeller, güzeli sultanım..!!
Bu ayaklar, sanma ki sensiz, bir adım yürür,
Benim sana bakan gözlerim, seni nasıl çirkin görür *
Gülüm bende ki bu yangını, bir bilsen külleri, dağları sardı.
Benim, senden başka kimim vardı ?

Ey benim zafiranım,
Ey benim sümbülüm ...!!!
Aşkı bimar-ım, sultanım, aşkından çürüdüm .
Sana gelmek için, ayaklarım kırıldı, kollarımla yürürüm.
Bu ayaklar sanma ki, sensiz bir adım yürür.
Benim sana bakan gözlerim, seni nasıl çirkin görür?

Sen ki,
gönül sarayımın nadide gülü,
Sen ki,
bana bir günü asır ettin,
aşkın ile kralı esir ettin.
Gönül zindanlarında mahkum et,
vur kelepçeyi bana ..!!

Ellerin parmaklık ,gözlerin gardiyan ,
bir ömür mahkumum sana,
Takıldım, kurtulamadım,feleğin budağından..
Bir buse versen ,çok mu ebabil dudağından?

Bulutlardan yağmur, yaşlarımdan can ,candan düştü,
Bu nasıl yangın sultanım ,ömrüme handan düştü .
Döktüğün her damlada, bu aşığın ahı var,
Kanayan yüreklere ,gül götüren, yağmurun günahı var.

Kıvılcımlar süzülür ,gözlerimden kan kapkaranlık ,
Gülüşün alev alev, sanki pervane bir anlık.

Mahrem bahçelerimin,
Ey Izdırap güneşi ..!!!
Umutsuz bir rüya gördüm, bir Leyla yaktı ateşi.
İşte anlattım canı, canan aşkın beni, böyle sürür,
Benim bu gözlerim, seni nasıl çirkin görür ?
HARUN YILDIRIM