Dostlar,
Yüce Mevlâ, hiçkimseyi garip, yoksul ve yalnız eylemesin. Yardım ve duâlarımızı onlardan eksik etmeyelim lütfen. Nice yoksul, düşkün, gariban insan vardır yakınımızda; pek göze batmazlar, yardım istemekten de utanırlar. Asıl yardıma muhtaç insanlar da bunlar ve çol-çocuklarıdır. Azınızı da çok kabul edeceklerinden, size hayır-duâ edeceklerinden minettâr kalacaklarından emin olabilirsiniz. Sadaka ve yardım, insanları belâdan korur.
Mevlâ, varlığından ihtiyaç sahiplerine verenlere kat-kat iade eden ve sevindirendir. Maddi yardım yapamasak dahi, en azından bayramlarda onların da kapısını çalmayı, hal-hatır sormayı ihmal etmeyelim. Göreceksiniz; sizin sevinciniz, onlarınkinden daha da çok olacaktır. Bugün bu şiirden başka birşey yazmamışsam, onların hürmetinedir. Mevlâ sizi korusun, yâr ve yardımcınız olsun! (HH)

Olmaz garibin...

Mevlâ, hiçkimseyi darda koymasın
Bakıp, gözleyeni olmaz garibin
Hele de gurbete biryol gitmesin
Yanıp, özleyeni olmaz garibin

Almaz selâmını her Allah kulu
Derdi kafasında kalır takılı
Ne hocası vardır ne de okulu
Duyup, izleyeni olmaz garibin

Eşiğini aşmaz şöhreti, şânı
Hüzünle kaplıdır dünyası, ânı
Misâfiri gelmez, ıssız mekânı
Girip, hazlayanı olmaz garibin

El, sefâ sürerken, o çile çeker
Yorulur dinlenmez, yerlere bakar
Sürünür yıllarca, hep canı çıkar
Kalkıp, nazlayanı olmaz garibin

Ne seveni vardır ne de sevdiği
Yanlış anlaşılır, doğru dediği
Geç vakit duyulur, erken öldüğü
Gelip, sızlayanı olmaz garibin

Kederli edemez ondaki sabrı
Gören olmamıştır, gururu, kibri
Çar-çakıl birikir, kuytuda kabri
Varıp, düzleyeni olmaz garibin

Kederli/Almanya, 24.06.2009
(Yüreğinizle bir dakikacık olsun, onları anın lütfen!)