Dün yine çattım feleğe gönlüme dar indirdi
Duman çöktü rüzgâr esti dağıma kar indirdi
Öz derdimle cedelleşip direnirken hayatta
Bezdirdi beni canımdan zar üste zar indirdi

Bilemedim benim ile nedir derdi azarı
Bir ben miyim bu âlem de benle kurmuş pazarı
El zanneder yaşıyorum sağken gördüm mezarı
Gülmeye hasret kalmışım hep ahuzar indirdi

Eremeden mutluluğa bahar geçti yaz geçti
Ha bugün ha yarın derken gün azaldı haz geçti
Birlikte karar kılmıştık o kavlinden vazgeçti
Gönlüme derdi telaşı damar damar indirdi

Günden güne çile çektim hoş bir anım olmadı
Doluya koydum almadı boşa koydum dolmadı
Emek verdim sevda çektim gelen gitti kalmadı
Bize yazdı ayrılığı âleme yar indirdi

Kimi daldı deryalara pusulayı yitirdi
Kimi erdi muradına özün yara yetirdi
Kimi yüzsüzlük eyledi kul hakkını götürdü
Mizani elden sakındı yüzüne ar indirdi

Ozan Mizani (Taner Karataş)