Bilmeli
Elbette ki duymalı yâr

Benden
Esirgediğin selamı
Sen vermelisin ey yâr

Sana
Olan sevgimi
Var gücümle haykırıyorum

Yeter ki
Bir el ver ne demeli
Ayaklarına mı gitmeli

Sana
Başka ne söylemeli

Her
Ne kadar
Alalamış olsan da

Senin için
Ne hissettiğimi
Seninde bildiğini biliyorum

Elbette
Hissediyorum
Öyle olmasını diliyorum

Bakışlarım
Bedbin sana hasret

Göremiyor
Bu halde giremiyor
Kalbine sana erişemiyor

Seninde
Düşündüğünü
Kesinlikle hissediyorum

Dili
Asudeden
Süzülenleri görüyorum

Söyle
Ey yar ses ver
Korkak mıyım ben yoksa

Yoktur ki
Cihanda cenk
Edemeyeceğim
Bulunmaz senin uğruna

Akan
Bir zamanda
Sende bilmediğim

Aldığın
Acımasız olan
En son kararında

Elbette
Ben çaresizim
Böyle bir zamanın anında

Cihana
İlan ediyorum
Her can bilsin istiyorum

Bir
Ses veriyorum
Her halinle seni seviyorum

Karanlıklar
Perisi olduğun
O güzel meşakkatini

Nağmelerde
Zikrettiğin seni
Sende mevcut her zerreyi

Seviyorum
Ne çare örmesem
Bilmesem de feryat ediyorum

Sanma
Ne olur aşikâr olana
Bakıp ta önyargıyla yanılma

Demiştin
Sen bana hatırla
Dinlemez gönül fermanı

Aşktır bu
Yaşanan güzellik
Hiçbir hududa Bağlı kalmaz

Sınır
Asla tanımaz
Bedenlerde hapsolmaz

O
Sadece nefisle
Yaşanmayan çok ulvi bir haz




Mustafa CİLASUN