Bu aşkta bir yanlışlık var;
Sen beni yanlış anladın.
Ben seni yanlış tanıdım.

Hani vuslat idi sabrın yekûnü
Anlamadım sebeplerin kökünü
Sırtıma yükledin hasret yükünü
Çekiyorum işte senin yüzünden

Bedenim uykusuz dizde yok derman
Aklına gelmez hiç arayıp, sorman
Kendi ellerimle kabrime ferman
Veriyorum işte senin yüzünden

Ömür su misali aktı ermedim
Açılan yaramı saran görmedim
Muma döndüm ateşinle gürledim
Eriyorum işte senin yüzünden

Gözümden akıttın hasret selini
Başımda estirdin seher yelini
Sevdanın en acımasız halini
Yaşıyorum işte senin yüzünden

Hayallerde kaldı umduğum hayat
Belli ki mutlusun vicdanın rahat
Geldi geçti dersin bir deli fırat
Taşıyorum işte senin yüzünden

Şaşırdım bulamaz oldum yolumu
Bağladın durmadan elim, kolumu
Acımadan hançerledin solumu
Kanıyorum işte senin yüzünden

Gecelerim uzun zindan karası
Oldu garip gönlüm aşk fukarası
Birkaç nefes belki şunun şurası
Yitiyorum işte senin yüzünden

Murat ’ın sevdası kalbe zarardı
Fevasız gönlünden vefa arardı
Koca şehir gözlerimden karardı
Gidiyorum işte senin yüzünden

Murat Gökçe Karsî