Yağmur yağıyor yine güneşsiz sabahıma
İçimde bir volkan patlıyor
Parmaklarımda hasretin paslanıyor
Sensiz gecelerde
Hasretin kurşunu vuruyor
İsyanım hüznümdür yalnızlığıma
Dokunmayın kendi içime yağan sensizliğe
Benim cezam gözyaşlarımdı kandım yalanlara
Şimdi söz yeriyorum yüreğim sana
Bir daha ağlamayacak gözlerim
Gözyaşım şahitim söz verdi akmamaya
Yüreğimin közlerini saklasam gözlerinde
Hasret doğuyor gülüşlerimde
Gittiğim her yerde ayak izlerin
Bu gecede bir paket fazla içtim özleminden
Sensiz sabahladığım yalnızlığımda
Alıştım artık yalnızlığın yağmurlarına
Birbiri ardına boşalan kadehler sensizliğe isyanda
Dört duvarda hasretin burası zindan bana
Sensizken doğmaz güneş zindan olan odama
Ne söylenenlere kandım ne gördüğüme inandım
Ölümüne sevdada……………….
Bu gecede hayalinden gönlüme düştün
Bir mahzen karanlığı kaplıyor sensizlikte ruhumu
Umutsuz gecelerde hasretin bedenimde
Bu gecede yoksun ya yas tuttu yüreğim
Ellerin ellerimde terleyişini özledim
Yine yenik düştüm geceye
Bak işte yine çöktü tüm hırsıyla yalnızlık bağrıma
Bir ah çekiyorum sessizce isyanım sana
Bir köşede hıçkıra hıçkıra ağladım
Yalnızlığımda kayboldum sandım
Bu gecede yalnızlığım olmuyor karanlık
Alın yazımla bir olmuş kader ilelebet tutsak sana
Düşüncelerimi meze yapıp kalbimi koydum avuçlarına
Seni sevdiğimi artık anla
Düşlerimde yalnız sen
Gözlerinin derinliğinde boğulan ben
Bitmeyecek bir sevda
SERAP EVREN