Büyütme bırak artık baktığın dev aynası;
Ayık gezmez şu gönül bozulunca kimyası;
Vuslatım can düşmanın hasret akıl hocası;
Son’u mezar taşıma yaza yaza gittin sen;
Uzatmaya gerek yok bende artık bittin sen…

Hangi kararnamedir sende beni yok sayan…
Kırk yılda bir gülüşü, gözlerime çok sayan;
Koca dağı üstüme devirmeyi hak sayan;
İçimdeki çocuğu öldürmeye yettin sen;
Uzatmaya gerek yok bende artık bittin sen…

Ağlayınca ağlayıp, gülünce gülmedim mi?
Şu kahır defterinden adının silmedim mi?
İki elim kan gölü, çağırdın, gelmedim mi?
Gözüme baka baka ne yeminler ettin sen;
Uzatmaya gerek yok bende artık bittin sen…

Dilime küfür doldu meyhane yollarında;
Sabahlamak ne demek hasretin kollarında;
Öldüm desem bulunmaz bir çiçek dallarımda;
Bir yarın kenarında, gözlerinden ittin sen;
Uzatmaya gerek yok bende artık bittin sen…

Kaçak yolcu sandın da bileti soruyorsun;
Son darbeyi vur artık daha ne duruyorsun;
Kalbim düştü düşecek yordukça yoruyorsun;
Safi keder bardağım, son yudumu kattın sen;
Uzatmaya gerek yok bende artık bittin sen…

Mendilime gururla diklensin akan yaşım;
Bir sevdaya bin defa eğilmez dertli başım;
Ey benim yar bildiğim ey benim kara kışım;
Yürek yükün belledin, bir kenara attın sen;
Uzatmaya gerek yok bende artık bittin sen…

Ali ALTINLI – 12/11/2015
Saat: 17:50