Kapıp koyveriyor kendini gece
Hayalin gönlümde yüceden yüce
Nice dağlar aştı yokluğun nice
Sarp kayalar kalır yanında cüce
Özlemin yakıyor kor gibi annem
Düzlüğe inmesi zor gibi annem

Bir kadın sevdim ki bana benziyor
Canımda sıcacık kana benziyor
Dizinde yattığım yana benziyor
Gözleri gülünce sana benziyor
Özlemin yakıyor kor gibi annem
Geceler üşüyor kar gibi annem

Bir şehir bir şehir daha bir şehir
Gezip de dururuz etmeden tehir
Sanki bir sandalız şu yollar nehir
Yarimde anasız acısı zehir
Özlemin yakıyor kor gibi annem
Uzayan şu yollar dar gibi annem

Yad edip sizleri katıp da meşke
Türküler diyor ki görseydi keşke
Sıcacık elleri bu büyük aşka
Değseydi meşkimiz olurdu başka
Özlemin yakıyor kor gibi annem
Sanki nefesiniz var gibi annem

İslam bülbülleri öter Hak deyu
Evladın anaya benzermiş huyu
Azize’m Zeliha’m sizsiz beş duyu
Yaş olur toprağa akıtır suyu
Özlemin yakıyor kor gibi annem
Güneşin ışığı har gibi annem

Ulvidir ışığı gökte her katın
İki güzel insan nur yüzlü kadın
Duamız ışıklar içinde yatın
Cennetten bir ağaç bize de çatın
Özlemin yakıyor kor gibi annem
Sizi çok özledik yar gibi annem

Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN
Yorum Nevin Elbasan ÜNALAN