6
Yorum
7
Beğeni
4,7
Puan
786
Okunma
Uğruna savaşlar vermediğiniz birine aşık olamazsınız.
Benim en afili savaşım kendimle.
Kendim bile seninle.
Öyle bir yük omuzlarımda
Baş kaldıran özgürlükçü ruhuma inat
Kalpçekimine yeniliyor bedenim.
Aşağı hep aşağı
Çekiyor yükselmek istedikçe
Sonsuz mavi enginliğine.
Derinliklerine indikçe yüreğimin
Buzdan insanlara takılıp düşüyor düşlerim.
Üstelik öyle düpedüz üşüyor, bomboş.
Buzdan insanların ateşten yaraları...
Çarpıyor köşelerine duvarlarımın
Çarptıkça yıkılıyor içime duvarlarım
Duvarlarım solumdan içeri.
Ve ben;
Eziliyorum yıkıntılarında...
Aynalar yansıtıyor çocukluğumu
Her bakışımda binbir hazan.
Duvarlar kırıyor asıl kimliğimi
Kaybederek savaşıyor çocukluğum
Ve sen;
Bilmiyorsun yaşanmıyor yokluğunla
Üstelik bir olmuşsun duvarlarımla
Savaşıyorsunuz içimdeki boşluğunla.
22/10/2015
5.0
83% (5)
3.0
17% (1)
Cevap Yaz