SUS

Sus
Ölümden söz etme n’olur
Söndürme güneşi gözlerimde
Yakma yüreğimde ateşleri
Savurma küllerimi rüzgârlara
Düşürme gözlerime kara bulutları
Kirpiklerime damlaları
Daha nisan’a çok var
Soldurma çiçekleri
Hazan mevsimi değil
Sarartma yaprakları
Hele bir eylüller gelsin
Kim bilir belki eylülü de severiz

Sus
Ölümden söz etme n’olur
Bensiz gitmenin zamanı değil
Bırak ta o bize gelsin
Vaktimiz var
Gitmen gerekirse birlikte gideriz

Sus
Ölümden söz etme n’olur
Daha ölmenin zamanı değil
Hele bi eylüller gelsin
Nasılsa vaktimiz var
Kim bilir belki kışları da severiz

Sus
Ölümden söz etme n’olur
Gitme bensiz

Gidersen
Kara bulutlar çöker kirpiklerime
Adına yazdığım şiirler küser
Her gün seni ağlarım

Gitme n’olur, gitme sevgili
Gidersen değil eylüller
Baharım bile kış olur
Sensizliğe sus/ar/ım
Yaşayan ölüler gibi sus n’olur
Sus…

Efkan ÖTGÜN