Atam;
Özlemler içinde geçerken yıllar
Yine bir on kasım geldi bak sensiz
Gökyüzü karardı, şimşekler çakıyor
Bulutlar ağlıyor senin yokluğuna
Yapraklar sarardı düştü dalından
Güneş ara sıra göz kırparak bakıyor
Bu yıl da neşesiz açtı kasımpatılar
Güller yapraklarını döktü açmıyor
Etrafına güzel kokuları saçmıyor
Kuşlar eskisi kadar özgür uçmuyor
Coştu dereler çağlayarak akıyor
Acılar çoğaldı yürekleri yakıyor
Birileri insanlara yüksekten bakıyor
Hani hep diyordun barış olsun dünyada
Çıkar için barışın adı kalmadı ki ortada
İnsanlık dramı işlenirken yanı başımızda
Dünya milletleri hep seyirde kalıyor
Kimileri sanki yasta, kimileri uyuyor
Barış adına dikilen tüm fidanlar kuruyor
Sen hep isterdin ya gülsün çocuklar
Şimdi cesetleri birer, birer kıyıya vuruyor


Ferhat GÜNAYDIN
Emekli Öğretmen - Giresun
10 Kasım 2015