AĞLARKEN YALNIZSINIZ



Tükenmez aş gibidir mutluluk beş öğünde
Tasınıza dolsa da ağlarken yalnızsınız.
Öksüz bırakmaz elbet dost sizi kötü günde
Yanınızda olsa da ağlarken yalnızsınız.



Savrulur keşke ile dile peydah amanlar
Dertleşip anlatsanız halinizi kim anlar?
Ömrü bitirdi diye düne düşman zamanlar
Vuslattan gün alsa da ağlarken yalnızsınız.



Küle döner gerçekler ateşte yanıp yanıp
Kapılırsın rüzgara hayallere aldanıp
Nice dağları aşıp, düşünüze dayanıp
Umut kapı çalsa da ağlarken yalnızsınız.



Ömür boyu işlenmiş suçlar cep hırkanızda
Hasret,çile, pişmanlık acı dert halkanızda.
Omzunuza dokunan eliyle arkanızda
Bir anneniz kalsa da ağlarken yalnızsınız.



Yarınını düşünen sırrını vermez ele
Yaprak yaprak eksilen ömür döner gazele.
Şen şakrak kahkahayla herkes sizle güzele
Hiç durmadan gülse de ağlarken yalnızsınız.



Yük ağırdır her zaman bedende büyük yılgı
İnler kemanın yayı, sessizce çalar çalgı.
Kader denen yazgıyı siler mi beyaz silgi?
Varsayalım silse de ağlarken yalnızsınız.



Dört mevsimde kar yağar karı güneş eritir
Beşer kendi eliyle imkansızı yaratır.
Kulun sabrını sınar Mevlam derman aratır
Alem bunu bilse de ağlarken yalnızsınız.



Bazen hale inkarla yansır yüzün riyası
Ölene dek biter mi gözde sevda rüyası?
Gizli gizli süzülür gökten aşkın ziyası
Sızıp sizi bulsa da ağlarken yalnızsınız.



ELİF KESKİN KARABULUT..../ŞİİİRLERİN ŞAİRİ...
17.10.2015....... 15:30

Etrafınızda ne kadar insan olsa da ağlarken yalnızsınız....