BENDEKİ SANA ŞİİR

Ne zaman eline bir kalem alsa,
Beni yazar dersin.
Ne zaman düşünse beni düşünür,
Ne zaman yürüse bana yürür,
Ve her baktığı yerde beni görür dersin.
Bilirsin sen, bendeki seni.
Onun için sana demem ben “ bir düşün” diye.
Çünkü bilir ve dersin;
“Kahramanı benim her hayalin ve düşün.” Diye.

Tesadüf değil, tevafuktur görmem seni.
Ruhlar âlemindedir çünkü ruha örmem seni.
Seni gönlüme öreli, ne yıl oldu ne de asır.
Âlemi ervahtan bu yana,
Ruhumda mukimsin.
İşte bundandır ki bana sen hâkimsin.
Ne seni,
Ne de adını sevemez kimse benim kadar.
Senin cismine isim olan adın
Ve adına cisim olan sen öyle bensin ki bende,
Rakamlarda sen varsın, harflerde sen.
Hem de öyle sen ki,
Seni yazar tüm hurufat.
Çünkü seninle olur hayat,
Sensiz hayatla gelir, bilumum afat..

İlmin başı nasıl sabır ise,
Aşkın başı da sabırdır.
Sabrımın sabrı taşıp” yeter be “ demedim.
Çünkü aklımın aklı çıkar, “ yeter be” desem,
Canımın ise canı.
Nasıl “ yeter be “ derim ki,
Sen doldurmaktasın bendeki her anı.
Aklımın aklında sen varsın canım,
Fikrimin de fikrinde.
Seni zikreder bu gönül, günlük zikrinde.

Ey, sözünü Davud Peygamberin sesi gibi güzel,
Nefesini aort atardamarımın olmazsa olmazı bildiğim.
Elbet her kadının bir güzel yanı vardır özel.
Oysa sen her şeyinle en özelsin.
Mümkün değilim desen, muhtemelsin.
Muhtemel de değilim desen,
Kaçış yok benden başka yere,
Muhakkak sensin bana yâr.
Anla artık sevemez seni kimse,
Asla benim sevdiğim kadar.
Nurdan yazıyla kalbime yazılmışsın ve sensin kader.

Ne zaman elime kalem alsam,
Ya da dokunsa tuşlara parmaklarım, yazılan sensin.
Düşmeyi düşünmem asla gönlünden.
Çünkü senin gönlünden düşünce,
Bende kalmaz ne akıl ne de düşünce.

Mustafa EROL
05.11.2015
Manavgat / Antalya