Umutlandım her telefon çaldığında
Yıldızları saydım yokluğunda
Zemheri ayaz çöktü gözlerime
Feryat etsem neye yarar
Sen yanmadın ki benim kadar
Savrulmuşken o geberesice yalnızlıkta
Bu gecede ayaz yedi yüreğim
Kalbim bir kez daha acıdı
Bir kez daha haykırdı
Bıraktığın yerdeki yalnızlığımda
İlk defa güneşin batmasına lanet ettim
Ekseni kaydı zamanın
Sen hiç baktın mı gökyüzüne sayabildin mi yıldızları
Yalnızlığımla sevişirken her gece
Bu gecede ayaz yedi yüreğim sensizliğim de
Sus pus oldu kalbim boş odamda
Gözlerin içime doldu bir anda
Yağmur yağdı kirpiklerimden ıslatırcasına
Gözyaşlarımın buğusu çöktü
Sayamadığım yıldızlara
Yine içimde acı bir rüzgar bir fırtına
Ayaz yedi yüreğim yokluğunda
Umutlarım kalıyor içim karanlıkta
Bak yine yağmur yağıyor
Bense yavaş yavaş ölüyorum burada
Eskizleri çoğalan hayallerimin gölgesi vurdu suya
Sustum artık sözlerime
Gözlerim daldı bir noktaya
Bu gecede ayaz yedi yüreğim
Dünümü sen sandım aşkında
Gözyaşımı verdim sana
Yalnızlığım şiirlerde yine beni bende tanısana
Söylenmeyen bir şarkının
Güfteleriyken bu satırlarda
Bu gecede ayaz yedi yüreğim yokluğunda
Üşüyorum yalnızlığımda
Uykusuzluğa isyan ediyor gözlerim
Bitmiyor dertlerim yolun sonu yaklaşmışken
Bir güneş doğuyor uzanmıyor ellerim
Tüten sigaramın dumanında ölüme inat
Bu gecede ayaz yedi yüreğim
SERAP EVREN