Gonca iken güle dönen bahtımı;
Vedayla soldurup derdin hayırsız…
Açtırdın yıllanmış dert şarabını;
Neş’eyle doldurup verdin hayırsız…

Çatılan kaşları ağaran saçı;
Sevmekmiş kalbimin en büyük suçu;
Gözümde deryalar taşıyan göçü;
Hicrana sildirip verdin hayırsız…

Kurbanım diyerek gönlümü seçip;
Vefa kapısının önünden geçip;
Ölüm fermanımı imzaya açıp;
Hicrana bildirip verdin hayırsız…

Sorma artık aklımda yok fikrimde;
Sende sonra isyan çıktı zikrimde;
Kurtuluşum bir yudumluk zehrimde;
Şerefe kaldırıp verdin hayırsız…

Silemem böylesi kara yazgıyı;
Atamam yürekte duran sezgiyi;
Makamı “kahretsin” olan ezgiyi;
Hiç yoktan çaldırıp verdin hayırsız…

Sen verdin yazıma bu kara kışı;
Ayrılık demek ki kaderin işi;
Vuslat saatinde en güzel düşü;
Uykumdan aldırıp verdin hayırsız…

Ali ALTINLI – 04/11/2015
Saat: 18:41