Sen katran karası hüznüm feryadım,
Yüzümde patlayan zalim tokadım,
Tükenmiş umudum bitmiş takadım,
İstanbul sen bana dertle karansın…


Galata köprüsü ekmek balıksın,
Dost akraba yanı selam salıksın,
İlk defa bindiğim icar kayıksın,
İstanbul sen bana beni soransın…

Sirkeci Halkalı git gel trensin,
Çapa’ya uzanan acı sirensin,
Gülhane parkında fala girensin,
İstanbul sen bana yükü vuransın…

Firari ömrümün pis han köşesi,
Kırmızı şarabın ucuz şişesi,
İlk kez kız busesi tek aşk neşesi,
İstanbul sen bana sevda duransın…

Çamlıca tepesi sessiz ormansın,
Kemer gibi boğaz hafif dumansın,
Öğrenci yurtları kanlı fermansın,
İstanbul sen bana pusu kuransın…

Camlı köşk Güngören küçük esnafsın,
Siftahsız kepenksin gariban safsın,
Üç ayda iflassın borçlu tarafsın,
İstanbul sen bana dertler saransın…

Üsküdar Selamsız tek göz mekânsın,
Yüreğimde ateş canda al kansın,
Katıksız ekmeği ağza tıkansın,
İstanbul sen bana soğan yaransın…

İlan sayfasında ekmeksin işsin,
Kaldırımda sergi kitapsın fişsin,
Dertten sıkıntıdan sıkılan dişsin
İstanbul sen bana demir buransın…

Değişik kültürsün okuryazarsın,
Yiğit canlarıma kanlı pazarsın,
Mehmet’ime kurşun kanlı mezarsın,
İstanbul sen bana afet kıransın…

Cantekin unutmaz mazi o günler,
Acıyla yoğrulur suçsuz sürgünler,
Umudum dileğim güler üzgünler,
İstanbul sen bana yürek yoransın…