Yine celallendi, şu deli gönül
Başım alıp burdan, gidesim vardır
Her günüm bir azap, her günüm züldür
Şu ömrü yaşamak, bir ateş hârdır
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

Artık dayanmaya gücüm yetmiyor
Ya sabır diyorum, çilem bitmiyor
Şu olup bitene, aklım yatmıyor
Feryadım, figanım, hep ah-ı zardır
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

Gelen günüm, acılarla doldu hep
Kaybolan belalar, beni buldu hep
Yediğim içtiğim, zehir oldu hep
Başıma yağan şey, her zaman kardır
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

Sevmeyi bu yürek, unuttu çoktan
Dedim ki; tüm bunlar, mutlaka Hâk’tan
Korudum kendimi, şerden, nifaktan
Bu derdi anlatmak, yiğide, ar’dır
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

Hasret dağlarına, karşıdan baktım
Kader dedim aşkın, acısın çektim
Uykusuz bir bilsen, kaç şafak söktüm
Sevdamın ateşi, her zaman kordur
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

Ne değer verdiler, nede sevdiler
Aşk denen kapıdan, kaç kez kovdular
Hakir görüp, sözleriyle, dövdüler
Sevda yoksununun, kalp gözü kördür
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

İşte geldin, gidiyorsun, Lüzumsuz
Sen de onlar gibi, olma hazımsız
Azmış bir bağ, neye yarar, üzümsüz
Uzatma sözünü, burada durdur
Başım alıp şöyle, gidesim vardır

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ